Możesz sama zadbać o to, żeby Twoja ulubiona biżuteria była lśniąca i pełna blasku. Istnieje kilka domowych metod, które można zastosować samej, bez konieczności udawania się do salonu jubilerskiego.
Pierwszą z nich, która nie powinna zostać pominięta, jest gotowanie, które może okazać się niezwykle efektywne w przypadku niektórych typów kamieni. Gotowanie stosuje się jako ostatni krok w procesie czyszczenia pozwalający usunąć brud. Warto jednak pamiętać, że nie w przypadku wszystkich kamieni można zastosować tę metodę. Kamieniami, które uznaje się za bezpieczne w gotowaniu to: diamenty, rubiny, szafiry, granaty, spinele, jadeity, topazy, turmaliny, kwarce i chryzoberyle. 
Niektóre nie doznają termicznego szoku, który może się pojawić, kiedy kamień poddany jest ekstremalnej i nagłej zmianie temperatury. To może się zdarzyć, kiedy np. kamień zostanie nagle wrzucony do naczynia z wrzącą wodą. Taka nagła zmiana temperatury może powodować wewnętrzne pęknięcia w przypadku takich kamieni jak np. granat czy turmalin. W rzadkich przypadkach kamień może posiadać inkluzje, które mogą uchodzić za niebezpieczne.
Żeby bezpiecznie gotować biżuterię, należy przygotować naczynie z wodą i sitko. Włóż biżuterię do sitka a następnie sitko do wody dodając niewielką ilość detergentu - może to być zarówno proszek do prania, jak i płyn do mycia naczyń. Powoli doprowadź wodę do wrzenia, żeby uniknąć szoku termicznego i pozostaw gotującą się biżuterię na czas od 10 do 20 minut. Jeśli jest bardzo brudna, możesz użyć miękkiej szczoteczki.
Rubin i szafir dobrze znoszą radykalne procesy czyszczenia - mogą być bezpiecznie gotowane. Korundy mają 9 punktów w skali Mohsa, więc są również twarde. Diamenty ze swoimi 10 punktami twardości uważane są za bezpieczne w gotowaniu.
nie należą do twardych kamieni - w skali Mohsa mają od 7 i 1/2 do 8 punktów i często posiadają sięgające powierzchni pęknięcia. 
Najlepiej w przypadku szmaragdów zastosować metodę gorącej kąpieli z użyciem łagodnego detergentu i miękkiej szczoteczki.
Kamień ten ma twardość od 6 do 7 punktów w skali Mohsa, ten brak twardości może powodować problemy, gdyż tanzanit ma tendencję do pęknięć oraz łupliwości. W przypadku tanzanitu pierwszą zasadą jest - nie gotować. Szok termiczny niemal na pewno zniszczy kamień. Trzeba go traktować z wyjątkową ostrożnością - myć w gorącej wodzie z mydłem za pomocą miękkiej szczoteczki.
Opale to kamienie składające się z krzemionki i wody. Od momentu, kiedy kamień został wydobyty, rozpoczyna się powolny proces wysychania. Sprawą kluczową przy dbaniu o ten kamień jest zapobieganie przed nadmiernym wysuszeniem. Niektóre opale tracą tak dużo wody, że zaczynają pojawiać się cieniutkie, podobne do pajęczynek pęknięcia. Noszenie opala jest najlepszą drogą do dbania o niego - absorbuje on wilgoć z ciała i powietrza i uzupełnia swój poziom wody. Posiadacze opali, którzy nie noszą ich regularnie powinni od czasu do czasu wkładać je na noc do słoika z wodą.
Woda destylowana jest polecana, kiedy chce się mieć gwarancję, że minerały zawarte w miejscowej wodzie nie przedostaną się do opala. Nie należy natłuszczać opala - olej ogranicza przepływ światła, niezbędnego składnika, dla zobaczenia gry kolorów. Z biegiem czasu olej sprawia, że kolory opala bledną. Nie powinien on być przechowywany w zamkniętym pudełku - należy dbać, aby miał dostarczony odpowiedni poziom wilgoci.
